Οι Mad Sneaks δεν φοβήθηκαν ποτέ να εκτεθούν, αλλά με το "Dirty Blood", το συγκρότημα φαίνεται να πηγαίνει ακόμα παραπέρα: προσφέροντας ένα ωμό, σπλαχνικό και άβολα ειλικρινές πορτρέτο ενός οικείου χάους που πολλοί αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν. Το νέο single, το οποίο συνδυάζει βαρύτητα, μελωδία και συναισθηματική πυκνότητα, φέρει την ουσία ενός grunge που αναγεννήθηκε στο βραζιλιάνικο underground, αλλά ανανεωμένο με επίπεδα ευαλωτότητας και κριτικής. Σε αυτό το έδαφος ανάμεσα στον επιθετικό ήχο και την αποσπασματική ποίηση των στίχων, οι Mad Sneaks επιβεβαιώνουν την ταυτότητά τους. Περισσότερο από ένα τραγούδι, το "Dirty Blood" είναι ένα καλλιτεχνικό μανιφέστο που προκαλεί, προκαλεί και ανοίγει το δρόμο για μια βαθιά βουτιά στην τρέχουσα φάση του συγκροτήματος. Σε αυτή την αποκλειστική συνέντευξη, το τρίο συζητά την αφήγηση πίσω από τις τελευταίες κυκλοφορίες τους, τις επιρροές που διαμόρφωσαν την πορεία τους και τα επόμενα βήματα προς το νέο άλμπουμ.
Από τα τελευταία singles —Biocide και Dirty Blood μέχρι Roses, Shots και Fire and Coma— αντιλαμβανόμαστε ένα έντονο μείγμα βαρύτητας, κοινωνικού σχολιασμού, αλλά και πιο προσωπικών αποχρώσεων. Πώς βλέπετε αυτή την ακολουθία κυκλοφοριών ως μια αφήγηση για την τρέχουσα ταυτότητα του συγκροτήματος και τα μονοπάτια που σκοπεύουν να εξερευνήσουν από εδώ και στο εξής; Αυτή είναι η αληθινή ουσία της τέχνης στο σύνολό της. Κάθε μορφή καλλιτεχνικής έκφρασης πρέπει να προκαλεί κάποιο είδος αίσθησης, είτε στον δημιουργό είτε στον καταναλωτή. Η μαγεία συμβαίνει όταν κάθε άτομο έχει το δικό του ατομικό ταξίδι με κάθε έργο. Όλα εξαρτώνται από τη συναισθηματική κατάσταση της στιγμής, και μόνο μετά από αυτό έρχεται η κάθαρση που τελικά γίνεται το soundtrack της ζωής μας. Κάθε κυκλοφορία επιλέγεται σχολαστικά για να αλληλοσυμπληρώνεται, κάτι που μερικές φορές, αν αναλυθεί ξεχωριστά, μπορεί να μην γίνεται σαφώς αντιληπτό, αλλά αν ακούσουμε το έργο στο σύνολό του, αυτή η σύνδεση είναι ξεκάθαρη, από τα θέματα μέχρι τα ηχοχρώματα των οργάνων. Έτσι ξέρουμε πώς να το κάνουμε, έτσι ακριβώς πιστεύουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε.
Ο ήχος σας περικλείει στοιχεία από grunge της δεκαετίας του '90, alternative rock και ενδοσκοπικά στοιχεία. Ποιοι καλλιτέχνες ή άλμπουμ διαμόρφωσαν την μουσική κατεύθυνση που υιοθετείτε σήμερα; Ο ήχος μας αντλεί σε μεγάλο βαθμό από το grunge της δεκαετίας του '90, αλλά και από πολλά άλλα μουσικά στυλ που έχουν διαμορφώσει τη ζωή μας. Συγκροτήματα όπως οι Nirvana, Silverchair, Social Distortion, Helmet, Seether, Alice in Chains, Avenged Sevenfold και Foo Fighters ήταν θεμελιώδη, για να μην αναφέρουμε κάποια πιο πρόσφατα έργα που εξερευνούν διαφορετικές δυναμικές από το συνηθισμένο. Αλλά στο τέλος, προσπαθούμε πάντα να παίρνουμε αυτές τις αναφορές και να τις μετατρέπουμε σε κάτι μοναδικά δικό μας.
Η συνεργασία με διάσημους καλλιτέχνες και η αποδοχή κομματιών όπως το "Something in the Way" καταδεικνύει την ισχυρή σας αναγνώριση στη σκηνή. Ποιο ρόλο έχουν παίξει αυτές οι συνεργασίες στην καλλιτεχνική εξέλιξη του συγκροτήματος; Η προσωπική συνεργασία με καλλιτέχνες όπως ο Page Hamilton (Helmet) είναι σουρεαλιστική γιατί απλά βρίσκεσαι σε ένα μέρος που ποτέ δεν πίστευες ότι θα έφτανες. Πότε θα μπορούσαν οι Amaury Johns του 2010/2012 να ονειρευτούν ότι το ίδιο άτομο/συγκρότημα που παρακολουθούσε/άκουγε τόσο συχνά στο σπίτι θα βρισκόταν μια μέρα στο ίδιο δωμάτιο μαζί του;! Αυτό ήταν, και εξακολουθεί να είναι, απολύτως αδιανόητο. Δουλέψαμε επίσης με τον Jack Endino, ο οποίος είναι βαθιά συνδεδεμένος με τη grunge σκηνή του Σιάτλ, παράγοντας σχεδόν κάθε μεγάλο συγκρότημα που βγήκε από αυτήν την πόλη. Ο Charles Cross (RIP), ο οποίος ήταν επίσης συνδεδεμένος με την ίδια σκηνή, μας έδωσε κομπλιμέντα που απλά δεν θα σβηστούν ποτέ από τις μνήμες μας. Αυτού του είδους οι καταστάσεις κάνουν πραγματικά όλα αυτά να αξίζουν τον κόπο. Ακόμα κι αν η "μεγάλη μας μέρα" δεν έρθει ποτέ, αυτές οι στιγμές τα αντισταθμίζουν όλα.
Πώς εξισορροπείτε τις σκοτεινές ατμόσφαιρες με τις μελωδικές ή ευάλωτες στιγμές —ειδικά όταν πρόκειται για απαλά σημεία ή δυναμικές αντιθέσεις στα τραγούδια; Αυτή η δυναμική είναι ένα σημαντικό μέρος του διάσημου ήχου του Σιάτλ. Δεν πρόκειται μόνο για τη δημιουργία έντασης ή μελωδίας, αλλά για το πώς το φως και η σκιά μπορούν να παιχτούν στον ίδιο χώρο. Μερικές φορές η μουσική πρέπει να είναι μια γροθιά στο πρόσωπο και μερικές φορές μια απροσδόκητη αγκαλιά. Και μερικές φορές μπορείτε να νιώσετε και τα δύο στο ίδιο κομμάτι. Μας αρέσει να αφήνουμε τη δυναμική να αναδυθεί φυσικά ανάμεσά μας, σαν το τελικό κομμάτι να μπορούσε να αναπνεύσει από μόνο του.
Σκεφτόμαστε τα επόμενα βήματα: τι μπορούν να περιμένουν οι θαυμαστές από τους Mad Sneaks στις επερχόμενες κυκλοφορίες και σε ολόκληρο το άλμπουμ; Υπάρχουν θέματα ή έννοιες που σκοπεύετε να εμβαθύνετε; Το πλήρες άλμπουμ θα είναι πιο συνεκτικό, αλλά γεμάτο αντιθέσεις: κοινωνικά θέματα, ενδοσκόπηση, χάος και ομορφιά. Είμαστε παλιομοδίτικοι και το να ακούς ολόκληρο το άλμπουμ με τη σωστή σειρά έχει ακόμη περισσότερο νόημα από το να ακούς απλώς μεμονωμένα τραγούδια ή singles. Γνωρίζουμε ότι η νέα γενιά δεν έχει πολλή υπομονή για αυτόν τον τρόπο κατανάλωσης μουσικής, αλλά πρέπει να είμαστε πιστοί σε αυτά που πιστεύουμε. Οι θαυμαστές μπορούν να περιμένουν, πάνω απ' όλα, τη βαθύτερη αλήθεια μας: δεν κάνουμε ποτέ τίποτα σκεπτόμενοι μόνο το να ευχαριστήσουμε τις μάζες. Αυτό το άλμπουμ είναι η διαφάνεια των ψυχών μας, γεμάτο ένταση, αλλά και στιγμές ευαλωτότητας. Η ιδέα είναι κάθε τραγούδι να είναι μια εμπειρία που προκαλεί, προκαλεί, συγκινεί και συνδέεται με τον ακροατή. Και για όσους μπορούν να το νιώσουν αυτό μαζί μας, καλώς ήρθατε στην οικογένεια των Mad Sneaks. Είμαστε οι Mad Sneaks και κάνουμε θόρυβο!
“Dirty Blood”: https://onerpm.link/249138098164
0 Comments